Wystawa o Biblii

Biblia w pigułce

Wszyscy uczyli się o niej w szkole. Prawie każdy ma jej egzemplarz w domu, a nawet zna na pamięć kilka jej fragmentów. Ale co jest głównym tematem Biblii?

Wielki początek

 

Bóg stworzył świat. Ukształtował ziemię, przygotował środowisko naturalne, zapełnił je roślinami i zwierzętami, wreszcie powołał do życia człowieka. W idealnych warunkach ludzie mieli być szczęśliwi i nieśmiertelni, choć jednocześnie podporządkowani prawu, którego zachowywanie gwarantowało zarówno utrzymanie rajskiego status quo, jak i dawało wolność wyboru.

 

(Wj 20,8-11; Hbr 3,4)

Bunt

 

Lucyfer  (zwany dalej szatanem)  namówił Adama i Ewę – pierwszych ludzi – do złamania nadanego przez Boga prawa. Ukazał Stworzyciela jako despotę i zwodziciela, zapewniając, że przestępstwo nigdy nie doprowadzi do śmierci.  Szybko okazało się, że było to największe kłamstwo w historii ludzkości, które sprowadziło na ziemię zło oraz jego najmroczniejsze oblicze: śmierć.

 

(J 8,44; Ap 12,9-12)

Obietnica

 

Bóg złożył zbuntowanym ludziom obietnicę: miał nadejść czas, kiedy szatan  zostanie zniszczony przez potomka Adama i Ewy, a świat zostanie przywrócony do pierwotnego stanu. Nadzieję na ratunek dawał plan zbawienia.

 

(Rdz 3,15; Mt 1,21-23)

Powołanie Izraela

 

Bóg powołał  Abrama, by został  protoplastą narodu wybranego.  Izrael miał pomóc całemu światu poznać Boże prawo i złożone obietnice. To właśnie z linii żydowskiej miał narodzić się Ten, który ostatecznie pokona szatana. Niestety, sprawozdania starożytnych proroków – m.in. Izajasza, Ezechiela, Daniela – dowodzą niewierności narodu wybranego. Izraelici często wybierali zło i niesprawiedliwość: nie pomagali ubogim, nie troszczyli się o sieroty i wdowy, nie szanowali rodziców, czcili innych bogów, nie zachowywali szabatu. Słowem: nie kochali Boga z całego serca swego ani drugiego człowieka nie szanowali tak, jak siebie samego.

 

(J 4,23-24; Ef 5,26-27).

Nadejście Mesjasza

 

Pomimo  licznych dowodów nieposłuszeństwa, Bóg nie zrezygnował z realizacji danych Izraelowi obietnic. Gdy nadszedł odpowiedni czas, zgodnie z zapowiedziami proroków w Betlejem narodził się Jezus. Uzdrawiał chorych i wskrzeszał z martwych, pokazując, że nadejdzie czas, kiedy nie będzie chorób ani śmierci. Każdego dnia pokonywał szatana, dając nadzieję, że ostatecznie zło będzie unicestwione, a złożone niegdyś obietnice zostaną spełnione.

 

(Gal 4,4; 1 P 2,6-7).

Krzyż

 

Przekroczenie prawa skutkuje karą. Nie inaczej jest z boskimi przepisami. Biblia stwierdza, że każdy człowiek jest winny grzechu, a konsekwencją grzechu jest śmierć.  Jezus jednak  wziął na siebie karę za złamanie danych przez Boga przykazań. Paradoksalnie więc Jego śmierć na krzyżu stała się świadectwem życia, a Jego zmartwychwstanie udowodniło, że śmierć została ostatecznie pokonana.

 

(Rz 6,23; J 3,16)

Powiedział, że wróci

 

Odchodząc z ziemi, Jezus powiedział, że wróci, aby wypełnić obietnicę o przywróceniu świata do stanu bez zła. Słowa o powtórnym powrocie Jezusa na ziemię są najczęściej powtarzaną obietnicą Nowego Testamentu.

 

(J 14,1-3)

Rola Kościoła

 

Przed wniebowstąpieniem Jezus ustanowił Kościół, który pod Jego nieobecność miał Go reprezentować. Jego zadaniem było przekazywanie światu wiadomości, że dzięki ofierze Jezusa możemy liczyć na wieczne życie w idealnym świecie. Każdy chrześcijanin, żyjąc według Bożego Dekalogu, powinien dobro innych traktować jako ważniejsze od własnego.

 

(2 Kor 5,20; Mt 16,18)

Sąd

 

Ludzie  ustanowili  sądy, aby wymierzały sprawiedliwość – uniewinniały niewinnych i skazywały  przestępców. Bóg dążąc do usunięcia zła również przeprowadzi proces sądowy. Wszyscy, którzy wierzą Jego obietnicom, zostaną uznani za niewinnych. Ci, którzy dokonają innego wyboru, będą musieli ponieść konsekwencje swoich decyzji.

 

(Dz 17,30-31; Ap 14,6-8)

Nowy stary świat

 

Nowy świat, który zostanie ustanowiony po powrocie Jezusa, będzie bardzo podobny do tego, który znamy. Z jedną różnicą: nie będzie w nim zła. Biblia nie roztacza przed ludźmi wizji chmurek, aniołków z harfami i wiecznego śpiewu. Ukazuje życie, w którym będziemy pracowali i odpoczywali, rozwijali swoje pasje i odkrywali nowe rejony wszechświata oraz spędzali czas z bliskimi i z Bogiem. W świecie bez strachu, chorób i śmierci jedynymi znakami bolesnej przeszłości będą blizny na dłoniach, stopach i boku Jezusa.

 

(Iz 66,22-23; Ap 21,1-5)